حالت های حمل و نقل یک راه حل که باعث می شود استفاده از یک نوع خاص از خودرو، زیرساخت ها و بهره برداری در حمل و نقل بین شهری و حمل بار شهرستان استفاده شود. حمل و نقل از یک شخص یا محموله ممکن است یک حالت و یا چند تن از حالت شامل، با مورد دوم به نام حمل و نقل چند وجهی یا چند. هر حالت دارای مزایا و معایب خاص خود است و برای یک سفر بر اساس هزینه، توانایی ها، و مسیر انتخاب شده است.
طراحی حمل و نقل
حمل و نقل انسان در کشورهای در حال توسعه شایع است.
حمل و نقل صفحه بشر، یک شکل از حمل و نقل پایدار، حمل و نقل افراد و / یا محصولات با استفاده از انسان عضله قدرت، در قالب پیاده روی، دویدن و شنا است. فن آوری های مدرن ماشین آلات اجازه داده است به منظور افزایش قدرت انسان است. حمل و نقل انسان طراحی محبوب به دلایل صرفه جویی در هزینه، اوقات فراغت، ورزش و محیط زیست باقی مانده است؛ گاهی اوقات تنها نوع در دسترس است، به خصوص در مناطق توسعه نیافته و یا غیر قابل دسترس.
اگر چه انسان ها قادر به راه رفتن بدون زیرساخت ها می باشند ولی حمل و نقل می تواند از طریق استفاده از جاده ها به ویژه هنگامی که با استفاده از قدرت بشر با وسایل نقلیه، مانند دوچرخه و اسکیت های درون خطی افزایش یافته است. برای محیط های دشوار، مانند برف و آب، قایقرانی و اسکی روی شناور نیز توسعه؛ حتی هوا را می توان با هواپیما انسان شده وارد شده است.

شرکت حمل و نقل معلول ترابر در زمینه حمل و نقل,حمل و نقل بین شهری,حمل و نقل درون شهری,حمل و نقل خارج شهری و حمل بار به شهرستان فعالیت می کند و در این سال ها بارهای عظیمی را در کشور به مقصد رسانده است. توانایی حمل و نقل وسایل منزل با امنیت بالا و با بالاترین سرعت و کیفیت در نقاط مختلف کشور را به ما بسپارید . جهت سفارش خدمات حمل و نقل بین شهری با ما تماس با بگیرید …

سيستم حمل و نقل مجموعه اي از وسايل ، امكانات ، تسهيلات ، مسيرها ، قوانين و مقررات است كه به منظور جابجايي افراد و كالاها بكار گرفته مي شوند .
اجزاء بوجود آورنده سيستم حمل ونقل عبارتند از :
اجزاء ثابت : كه همان شبكه حمل ونقل يا شبكه جاده ها مي باشند .
اجزاء حركت : شامل كليه اتومبيلها و وسايل نقليه مي شود .
اجزائ كنترل : قواعد استفاده از اجزاء ثابت و اجزاء‌ حركت مي باشد و به عبارت ديگر چگونگي كنترل سيستم ها و ايستگاه‌ها و پايانه مي باشد .
1-2- تعريف پايانه :
از نظر لغوي پايانه ( ترمينال ) به معناي پايان دهنده يا ختم کننده است. پايانه مسافربري نيز به مفهوم نقطه انتهايي مسافرت است. ولي اصولاً چون نقطه انتهايي يک مسافرت مطمئناً نقطه شروع مسافرت ديگري نيز مي باشد اصطلاحاً پايانه يا ترمينال مسافربري به محلي اطلاق مي گردد که مسافران براي شروع مسافرتهاي بين شهري و سوار شدن به وسيله به آن جا مي روند و هنگام رسيدن به مقصد نيز به پايانه ديگري وارد شده و پس از پياده شدن از وسيله نقليه از آن محل خارج و توسط وسايل نقليه شهري به نقطه مورد نظر خود دسترسي پيدا مي کنند. به عبارت ديگر پايانه بايد به محلي اطلاق گردد که مفصل ارتباطي بين مسافر با شهر ( توسط وسايل نقليه درون شهري) و خارج شهر و مقاصد سفر ( توسط وسايل نقليه بين شهري ) باشد. بنابراين اين محل يک مجموعه تسهيلاتي را براي مسافر، بار و وسايل نقليه بايد داشته باشد. بنابراين مي توان گفت پايانه مسافري » نوعي تسهيلات حمل و نقلي در انتهاي خط يا مسير خدمات حمل ونقل عمومي مسافر است كه به منظور توقف وسايل حمل ونقل عمومي مسافر ، پياده و سوار كردن مسافرين و حذف تردد وسايل از معابر شهري جهت كاهش آلودگي محيط زيست در حاشيه شهرها احداث شده و داراي تاسيسات و امكانات براي ارائه خدمات وابسته به حمل ونقل مسافر مي باشد .
1-3- پيرامون سفر
آدمي از ديرباز با سفر کردن آشنا بوده و هيچ تاريخي را براي اولين سفر انسان نمي توان در نظر گرفت. بر طبق تعاليم ديني هر انساني قبل از به دنيا آمدن در عالم ازل بوده است که به خواست خدا کالبدي خاکي روح آن جهاني او را اسير مي کند و اين لحظه پيوند، همزمان با همان سفر اول انسانها يعني تولد است و هر آدميزاده اي بي شک پس از تولد با گذشت ايام به زمان سفر دوم خود که رجعت به عالم بالا و تنها گذاشتن و رميدن از اين قفس تنگ خاکي است نزديک مي شود. پس هر انساني به طور غير ارادي و روحاً در طول زندگي خود با 2 سفر آشنا خواهد شد: تولد و مرگ. شايد روح آن جهاني انسانهاست که او را به سفر کردن و جستجوي اطراف وا مي دارد و شايد هم حس کنجکاوي و علاقه به ناديده هاست که او را به سفرمي کشاند. اهميت سفر بر کسي پوشيده نيست، با سفر کردن مي توان در زندگي روزمره ايجاد تنوع کرده و خستگي هاي ناشي از تکرار و يکنواختي را از تن بيرون کرد. مضافاً اينکه با کسب تجربه و آموخته هاي فراوان ضمن بهره مندي از خاطرات شيرين لحظاتي از امروز را براي آينده جاويدان نمود. در خصوص سفر گفته اند : (( اگر مايليد کسي را بشناسيد با او سفر کنيد. ))
(( دنيا ديدن به از دنيا خوردن هست )) يا (( بسيار سفر بايد تا پخته شود خامي، کباب پخته نگردد مگر به گرديدن ))
در پايان اين قسمت بيان يک نکته ضروري است و آن اينکه در سفر بايستي از لحظه هاي بدست آمده به خوبي استفاده کرد. اگر چه کوچک و کم اهميت باشند و اگر حتي سفر ما سفري غير تفريحي باشد، اين مغتنم شمردن زمان مي تواند خود منشاء خاطره انگيزترين لحظات به شمار آيند مثل نوشيدن يک فنجان چاي گرم در هواي سرد باراني در کنار همراهان يا جمع شدن درگرد آتش و تماشاي شعله هاي زيباي رقصان آن و شنيدن و نقل و ياد خاطرات ، يا مثل دويدن به دنبال کودکان در ساحل شني درياها يا ماسه هاي نرم و سوزان کوير را با پاي آزمودن يا مثل تماشاي طبيعت اطراف جاده هاي سر سبز شمال يا آسمان نيلگون و پر ستاره کوير يا مثل تماشاي طلوع آفتاب و غروب آن در دشت و شايد هم شنيدن صداي برخورد آب و صخره هاي سنگي يک آبشار و يا تماشاي يک بناي زيباي معماري کهن که يادآور تاريخ و فرهنگ و ملت گذشته هست که به يکبار در ذهن جاي مي گيرد و مي توان آنها را حس کرد. (( سفر مي تواند به زلالي آب و به رواني رود باشد و به مستي شراب که خود را بدان سپاري و براي کسي همچو ميزبانت زندگي کني و دشواريها را ناديده و سهل انگاري و شادکاميها را مغتنم شماري ))